پژوهش پیرامون یک شعر رودکی

این مقاله برآن است تا براساس منابع و مجموعه های اشعار رودکی دربارۀ متن یکی از اشعار او با مطلع «ای آنکه غمگنی و سزاواری/ واندر نهان سرشک همی باری» پژوهشی به انجام رساند. سرچشمه ها و مجموعه هایی که در این پژوهش استفاده شده اند، عبارت اند از: تاریخ بیهقی، تذکرۀ مجمع الفصحا، دیوان رودکی، نسیم مولیان، شعر رودکی و برگزیدۀ اشعار رودکی. در نسخه های مذکور تعداد ابیات این شعر از هشت تا دوازده ذکر گردیده است. ترتیب ابیات نیز متفاوت و دارای گوناگون خوانی های زیادی است. این مقاله با اساس قرار دادن متن مضبوط در تاریخ بیهقی که در میان منابع مذکور از همه قدیمی تر و شامل همۀ ابیات (دوازده بیت) است، به متن شناسی و مقابلۀ ابیات با مجموعه های یاد شده پرداخته و به این نتیجه رسیده است که شعر مورد نظر در تاریخ بیهقی را با عوض کردن واژۀ «ترسم» به ترکیب «بر رسم» و تغییر جای مصراع های دوم در ابیات ده و یازده می توان همچون متن صحیح به اعتبار گرفت.